Mistrzostwa - Biało czerwone dyskowce.

[Ambra]

Dynamiczny rozwój hodowlanych odmian dyskowców pozwala w obecnej chwili na wyodrębnienie z całej różnorodności form barwnych takich, które prezentują na swym ciele biało-czerwone ubarwienie. Może się ono bezsprzecznie kojarzyć z polskimi barwami narodowymi.
W zasadzie trudno jest na obecnym etapie jednoznacznie określić o które formy barwne chodzi, gdyż prócz „oficjalnie uznanych” (Red melon, Red white), funkcjonują też inne, posiadające jedynie obiegowe nazwy handlowe. Ponadto w grupie barwnej „I” - Open class, do której zaliczane są obie wspomniane formy barwne, pojawiają się niekiedy pojedyncze egzemplarze o omawianym ubarwieniu, nie mogące być z różnych względów zaliczone do wspomnianych już form barwnych.

Reasumując, chodzi więc w tym wypadku o wyodrębnienie i celową hodowlę dyskowców, u których podstawowa barwa ciała będzie wyraźnie podzielona z jednej strony na część białą, żółtawą bądź kremową oraz różową, względnie czerwoną z drugiej. Omawiany podział kolorów może przebiegać zarówno w pionie jak i poziomie.
Warto dążyć i preferować ryby, u których podział na wspomniane dwie barwy będzie jak najbardziej zbliżony do proporcji 50 : 50%.

Polski Klub Miłośników Dyskowców postanowił położyć szczególny nacisk na pielęgnowanie w akwariach dyskowców o wyżej opisanym sposobie ubarwienia, co może w przyszłości przełożyć się na powstanie nowych form, a być może nawet nowej grupy barwnej tych ryb. Obecnie nadano jej roboczą nazwę: polskie biało-czerwone (Polish white – red).
Tym samym, poza oficjalnie uznanymi przez EDF grupami barwnymi, Zarząd PKMD postanowił wprowadzić na Mistrzostwach i Konkursach dyskowców organizowanych w Polsce dodatkową grupę barwną „PBC”. Będzie można do niej zgłaszać ryby odpowiadające niżej zaprezentowanemu standardowi, który w miarę upływu czasu zostanie dodatkowo uściślony.

Dyskowce te będą prócz klasyfikacji generalnej podlegać odrębnej (dodatkowej) ocenie, w ramach której, odpowiednio przygotowani sędziowie wyłonią 3 zwycięskie ryby, a ich wystawcy otrzymają nagrody specjalne w postaci pucharów (złotego, srebrnego i brązowego), a także dyplomy.

Standard PBC.

Polskie barwy narodowe mają układ biało – czerwony i najbardziej przypomina je w tym wypadku forma „Red white”, u której górna część ciała jest żółtawa, żółtawo-biała, lub biała, a dolna czerwona względnie różowa lub różowo-czerwona.
W strefie konkursowej znajdą się także ryby z formy „Red melon” u których, głowa ma żółtawe, kremowe lub białe zabarwienie, a reszta ciała jest różowa, różowo-czerwona, względnie czerwona. Polskie barwy narodowe odwzorowuje omawiana forma barwna w przypadku, gdy dyskowiec skieruje się głową w lewą stronę.
Ponadto do strefy konkursowej dopuszczone zostają wszelkie inne dyskowce, zaliczane do tzw. „prób hodowlanych”, które posiadają na ciele wyraźnie oddzielone od siebie biało-czerwone ubarwienie.
Wyszczególnione ryby oceniane będą wg 10 zagadnień tematycznych, przewidzianych dla wszystkich konkursowych dyskowców w skali 1 – 10 pkt.

1. Wielkość ciała.
Premiowana jest jak największa średnica ciała dyskowca, przy czym przyjmuje się, że doskonała ryba nie może mieć mniej niż 16 cm.
2. Proporcje i harmonia ciała.
Ciało winno być proporcjonalnie ukształtowane i zbliżone do okręgu.
3. Płetwa grzbietowa, odbytowa i brzuszne.
Płetwa grzbietowa i odbytowa winna być dobrze wyprofilowana w łuk, bez „siodełka” w tylnej części. Umowna pionowa linia, przeprowadzona od początku nasady płetwy grzbietowej winna się stykać z początkiem nasady płetw brzusznych, a po drodze dotykać nasady płetw piersiowych. Nasada płetwy odbytowej winna się rozpoczynać w odległości 2 – 2,5 cm od nasady płetwy brzusznych. Wskazane jest, by płetwy brzuszne były jak największej długości, nie posiadały rozwidleń i prezentowały lekkie łukowe wygięcie.
4. Płetwa ogonowa.
Winna posiadać wachlarzowaty kształt i mieć dobrze zaznaczony owal obrzeża płetwy. Jej promienie mają być proste i dobrze widoczne. Wielkość płetwy musi być proporcjonalna do rozmiarów ciała ryby. Wadą są wszelkie zauważalne ubytki, plamy, zmatowienia, przebarwienia itp. Kolorystyka płetwy omówiona zostanie w pkt. 9.
5. Płetwy piersiowe.
Winny być dobrze rozwinięte, tworzyć półotwarty wachlarz, a ich zakończenie zamykać się lekkim owalnym obrzeżeniem. Długość i szerokość płetw musi być proporcjonalna do wielkości ciała ryby, a widoczne w nich promienie twarde - proste i dobrze rozwinięte. Kolorystyka płetw omówiona zostanie w pkt. 9.
6. Skrzela.
Pokrywy skrzelowe powinny być proporcjonalne w stosunku do wielkości głowy i całego ciała. Winny mieć jednolitą barwę. Wskazany jest widoczny metaliczny poblask. Wadą jest odstawanie pokryw skrzelowych, brak łukowatego zakończenia ich krawędzi, a także widok blaszek skrzelowych, które często wychodzą wtedy poza obwód pokryw.
7. Oczy.
Oczy stanowią w przypadku dyskowców element, który przez swą wyrazistość często przyciąga uwagę oglądającego. Winny być dobrze rozwinięte. Soczewka oka ma mieć kulisty kształt, tworzący w centrum oka stosunkowo duży i wyrazisty czarny punkt, który otoczony jest pierścieniem. Pierścień winien być zabarwiony na czerwono. Dopuszcza się rożne odcienie czerwonego koloru, a także pomarańczową lub żółtawą barwą. Oczy nie powinny odstawać od głowy, gdyż taki układ znamionuje dobre samopoczucie ryby. Ważna jest także proporcja wielkości oczu do ciała ryby, Nadmiernie duże, a także stwierdzenie na nich różnorodnych przebarwień, stanowi wadę.
8. Wzór na ciele.
Wzorem w tej grupie barwnej jest brak wzoru. Sędzia winien zwrócić uwagę, by „odcięcie” pomiędzy białą a czerwoną barwą było jak najbardziej wyraziste i jednolite. Wadą są ponadto wszelkie przebarwienia i plamy innego koloru, pojawiające się niekiedy na płacie czołowym, pokrywach skrzelowych oraz płetwie grzbietowej i odbytowej ryby.
9. Kolorystyka.
Możliwości ubarwienia omówione zostały w części wstępnej wprowadzanego standardu. Preferowane będzie jak najbardziej czyste biało-czerwone zabarwienie ciała, a ideałem, równe podzielenia ciała (pionowe lub poziome) na część białą i czerwoną. U formy „Red melon”, gdzie biała może być w zasadzie jedynie głowa, dopuszczalne są (co nie znaczy że pożądane) czarne przebarwienia na płetwie grzbietowej, odbytowej i ogonowej, a także na płetwach piersiowych. Ważne jest jednak, by przebarwienia te nie były zbyt intensywne, cechowały się przeźroczystością oraz by promienie płetw były dobrze widoczne. U formy „Red white”, wszystkie płetwy winny być przeźroczyste.
10.Wygląd ogólny.
Popularna rzymska sentencja mówi, że z gustem trudno jest dyskutować, lecz każdy akwarysta wyczuwa najczęściej intuicyjnie, która z oglądanych ryb ma odpowiednie proporcje, kształty czy barwy. Inaczej mówiąc, zagadnienie sprowadza się do zadania samemu sobie pytania: "czy chciałbym takiego dyskowca gościć w swoim akwarium, czy nie". W ten najprostszy sposób można zdefiniować pojęcie - wygląd ogólny. Podczas omawiania poszczególnych zagadnień tematycznych, zaprezentowano te, które powodują, że ryba uzyskuje wysoką bądź niską ocenę punktową. Warto przy tym pamiętać, że ocena sędziego jest zawsze w pewnym sensie subiektywna. Omawiane zjawisko można szczególnie zaobserwować we wszystkich dziedzinach sportów niewymiernych lub konkursów piosenkarskich, gdzie właśnie tego rodzaju mechanizm odgrywa bardzo dużą rolę, wywołując niekiedy u obserwujących sprzeczne uczucia. Co prawda sędziego wiążą obowiązujące dyrektywy, które zostały ustalone w ramach określonego standardu, lecz zawsze trzeba się liczyć z faktem, że ma on prawo do indywidualności spojrzenia - "de gustibus non disputandum est".

[rhodostomus]

Doskonały pomysł! NO TO DO PRACY RODACY!!!