wmarek pisze:Łódzkie Stowarzyszenie Akwarystów zaprosiło nas do wzięcia udziału w „ IV Sympozjum Akwarystycznym Łódź 2007”. Impreza odbędzie się w dniach 01-03.06.2007.................
Na prośbę firmy Aquael zamieszczam opracowana przez nich wiadomość dotyczącą tej imprezy:
Dr Heiko Bleher w Polsce!
UWAGA!!! Na zaproszenie firmy AQUAEL, dr Heiko Bleher - światowy autorytet w dziedzinie akwarystyki, weźmie udział w Ogólnopolskim Zlocie Akwarystów w Łodzi (
http://www.zlot-2007.prv.pl), gdzie 2 czerwca o godz. 13.00 wygłosi w budynku Manufaktury prelekcję pt. – „Rośliny akwariowe Ameryki, Afryki, Azji, Australii i Oceanii w akwarium i w naturze – jak je pielęgnować i z jakimi gatunkami ryb łączyć” stanowiącą polemikę z metodami proponowanymi przez Takashiego Amano.
W dniu następnym – 3 czerwca o godz. 12.00 dr Bleher będzie gościł na targach PET-FAIR (
http://www.mtl.lodz.pl/targi.php?id=366&rok=2007) na stoisku firmy AQUAEL zaś o godz. 12.00 przeprowadzi wykład pt.: „Rozwój rynku akwarystycznego w Europie”.
Wszystkich zainteresowanych serdecznie zapraszamy do Łodzi, która na początku czerwca stanie się niekwestionowaną stolicą polskiej akwarystyki.
Wśród osobowości związanych ze światem akwarystyki nie brak ludzi szczególnych, znanych i rozpoznawalnych przez pasjonatów hodowli ryb z całego świata. Jednak nawet między nimi znajdują się postacie wyjątkowe, których dorobek i osiągnięcia stawiają je w rzędzie prawdziwych ikon tego hobby. Takim „Primus Inter Pares” oraz żywą legendą akwarystyki i ichtiologii jest dr Heiko Bleher – słynny podróżnik, odkrywca i popularyzator wiedzy na temat podwodnego świata roślin i ryb. Jego nazwisko kojarzy niemal każdy akwarysta, zaś nazwy takie jak „zwinnik Blehera” czy „żabienica Blehera” na trwałe weszły zarówno do języka potocznego jak i nomenklatury naukowej. Aby lepiej zrozumieć jego dokonania na polu akwarystyki przedstawiamy Państwu krótki życiorys tego niezwykłego człowieka.
Heiko Bleher urodził się 18 października 1944 r. Przyszedł na świat w bunkrze w zrujnowanym działaniami wojennymi Frankfurcie nad Menem jako czwarte, najmłodsze dziecko Państwa Amandy Flory Hildy Kiel i Ludwika Blehera. Jego matka wywodziła się z rodziny o dużych akwarystycznych tradycjach – była córką Adolfa Kiela zwanego „ojcem roślin wodnych”, hodowcy i pioniera uprawy roślin akwarystycznych, założyciela znajdującej się we Frankfurcie największej wówczas ich farmy na świecie. Od wczesnej młodości podróżowała ona po całej kuli ziemskiej w poszukiwaniu nowych gatunków egzotycznych roślin i ryb. Lubiła przy tym wyzwania i przygody: jako pierwsza kobieta brała udział w wyścigach motocyklowych w Niemczech z powodzeniem rywalizując z mężczyznami.
Wygrała 148 rajdów samochodowych rozgrywanych w całej Europie. Poza tym była mistrzynią gry w tenisa oraz wicemistrzynią świata tenisa stołowego. Jeździła na wrotkach i łyżwach oraz, ponownie jako pierwsza kobieta, latała szybowcem. Heiko odziedziczył po matce owo zamiłowanie do przygód i akwarystyki. Rybami zainteresował się gdy w wieku 4 lat w ZOO we Frankfurcie ujrzał swego pierwszego dyskowca, zaś wkrótce potem wyruszył wraz z matką na wyprawę do Afryki, której celem było wyszukiwanie i zbieranie ryb i roślin wodnych. Następnie podróżowali po Europie, zaś gdy Heiko miał 7 lat, wyruszył wraz z matką i trójką starszego rodzeństwa na wyprawę do amazońskiej dżungli. Była to podróż ryzykowna i pełna niebezpieczeństw obejmowała bowiem tereny zamieszkałe przez nieznane plemiona indiańskie wśród których nie brakowało ludożerców wrogo nastawionych do białego człowieka. Przez ponad pół roku przebywali w tym „zielonym piekle” odkrywając 60 gatunków nowych roślin wodnych, mnóstwo ryb oraz innych zwierząt. Dzięki tej wyprawie Heiko nauczył się zasad przetrwania w dżungli oraz poznał zwyczaje Indian. Dowiedział się także wiele na temat roślin, ryb i amazońskiej przyrody. Wiedza ta bardzo przydała mu się w latach późniejszych.
Gdy po dwóch latach Amanda Bleher powróciła wraz z dziećmi do Europy wiadomości o jej wyprawie ukazały się w nagłówkach gazet na całym świecie. W 1959 r. zdecydowała się przenieść na stałe do Brazylii. W okolicach Rio de Janeiro założyła szkółkę roślin wodnych oraz ośrodek rozmnażania ryb. Piętnastoletni Heiko gorliwie pomagał matce w tych przedsięwzięciach. W 1962 r. opuścił Brazylię udając się na studia do Stanów Zjednoczonych w celu pogłębienia swej wiedzy na temat ryb. Nauki pobierał na Uniwersytecie Południowej Florydy, kształcąc się wieczorowo w dziedzinach biologii, ichtiologii, limnologii, oceanografii, parazytologii i wielu innych. Równolegle w ciągu dnia pracował na farmach rybnych zyskując dodatkowe umiejętności praktyczne. Po dwóch latach powrócił do Rio de Janeiro, otworzył tam firmę „Aquarium Rio” i rozpoczął samodzielną eksplorację amazońskich wód zakładając w dżungli kolejne obozy badawcze. Jego prace szybko zostały uwieńczone sukcesem – w 1964 r. odkrył i wprowadził do obrotu swój pierwszy gatunek ryby – zwinnika Blehera (Hemigrammus bleheri), zaliczany dzisiaj do najpopularniejszych ryb akwariowych (w Polsce sprzedawany zazwyczaj jako „rodostomus”). Jego kolejnym sukcesem było odkrycie odmiany dyskowa „Royal Blue” która również stała się hodowlanym przebojem. W ciągu następnych lat Heiko niestrudzenie badał rozległe obszary południowoamerykańskiej puszczy, aż wreszcie w 1967 r. przeniósł swą firmę do Niemiec. Niemal co miesiąc powracał jednak do dżungli aby kontynuować swe odkrycia. Prowadził badania we wszystkich krajach Ameryki Środkowej i Południowej. W latach 70-tych objął ich zasięgiem również inne kontynenty. Podróżował do Afryki, Azji, Australii, Nowej Gwinei. Rozpoczął też działalność popularyzatorską wygłaszając wykłady i prelekcje na temat akwarystyki oraz zrealizował swój pierwszy film telewizyjny na temat dyskowców pt.: „Expeditionsziel Aquarienfishe” wyemitowany w paśmie ZDF. Udzielał również wielu wywiadów telewizyjnych stając się znany i rozpoznawany na całym świecie. W 1982 r. ukazała się jego pierwsza książka o dyskowcach, która szybko okazała się bestsellerem i była wznawiana dziesięciokrotnie. Wkrótce zrealizował kolejne filmy: o piraniach oraz innych słodkowodnych rybach z Ameryki, Nowej Gwinei i Australii. W latach 90-tych dołączyły do nich cztery filmy o dyskowcach stanowiących ulubiony obiekt badań Heiko Blehera. Jego firma działająca we Frankfurcie do 1997 r. rokrocznie zaopatrywała hurtownie na całym świecie w nowe gatunki, w większości odkrywane osobiście przez niego. Wg ostrożnych szacunków w latach 1965-1997 opisał on lub odkrył powtórnie dla potrzeb akwarystyki i wprowadził do handlu ponad 4000 gatunków i odmian ryb, w tym tak znane obecnie jak dyskowce „Blue-headed Heckel”, „Alenquer”, „Red-spotted greens” („Coari” i „Japura”), słynny „Rio Içá”, tęczanki: Melanotaenia boesemani, M. lacustris, M. praecox (która należy obecnie do najczęściej sprzedawanych ryb akwariowych), żaglowca wysokiego (Pterophyllum altum), pielęgnice Nanochromis nudiceps i Steatocranus bleheri oraz wężogłowa Channa bleheri. Poza tym było wśród nich ponad 800 zbrojników, wiele kirysków, mnóstwo pielęgniczek z Ameryki Południowej i Afryki, ryby-noże, kolcobrzuchy i słodkowodne płastugi. Jednym z jego najgłośniejszych odkryć było opisanie w 1982 r. pierwszej znanej nauce słodkowodnej ryby-piły w jeziorze leżącym w północnej części Australii.
Dokonania Heiko Blehera zostały zauważone i docenione. W 1993. r. wybrano go w Anglii „Człowiekiem Roku”. Podobny tytuł otrzymał nieco później we Francji. Nadano mu również wiele innych wyróżnień i odznaczeń, miał przy tym zaszczyt spotykać się z koronowanymi głowami, prezydentami, ambasadorami i senatorami. Mimo otaczającej go sławy swe najszczęśliwsze chwile spędza jednak w głębi dżungli poszukując nowych gatunków ryb.
W 1992 r. Heiko Bleher rozpoczął nowy etap swej działalności publicystycznej zakładając kwartalnik „Aqua Geographia” wydawany przez Aquapress (dawniej Aquaprint). Jest on poświęcony dziewiczym, niezbadanym ekosystemom wodnym, ekspedycjom w nieznane miejsca, zagrożonym gatunkom roślin i zwierząt, a także, w szerszym tych słów znaczeniu, botanice, herpetologii, biologii, akwarystycznym mitom i legendom i wszystkiemu, co wiąże się ze wspaniałym, podwodnym światem. Heiko jest także redaktorem naczelnym naukowego magazynu „Journal of Ichtyology and Aquatic Biology”. Mimo natłoku zajęć od lat wciąż znajduje czas na pisanie setek artykułów do dziesiątków akwarystycznych pism na całym świecie. Jego prace ukazywały się też w polskich periodykach poczynając od ukazującego się w latach 1959-1992 czasopisma „Akwarium”. Poza tym rokrocznie podróżuje po pięciu kontynentach wygłaszając mnóstwo odczytów i wykładów oraz prowadząc seminaria na temat słodko- i słonawowodnych roślin i ryb. Jest częstym gościem na wystawach ryb akwariowych, a zwłaszcza dyskowców, na całym świecie. Współpracował m. in. przy organizacji pierwszej Międzynarodowej Wystawy Dyskowców w Tokio w 1986 r. oraz koordynował trzy pierwsze wystawy Aquaramy w Singapurze. Nadal regularnie odbywa wyprawy do dżungli w poszukiwaniu nowych gatunków roślin i zwierząt, a zwłaszcza nieznanych odmian dyskowców. Jak sam o sobie mówi, swoje życie zadedykował on rybom…
dr Paweł Zarzyński
Project Manager AQUAEL
(Biografia Heiko Blehera opracowana została na podstawie otrzymanych od niego materiałów. Fot. dzięki uprzejmości H. Blehera)